αισχρά πρόσωπα

(λατ. personae turpes).Έτσι ονομάζονταν στο βυζαντινό ρωμαϊκό δίκαιο τα πρόσωπα με μειωμένη κοινωνική υπόληψη. Για να χαρακτηριστεί κάποιος α.π. (έννοια ελαφρύτερη της ατιμίας) θα έπρεπε να είχε καταδικαστεί για κάποια αξιόποινη πράξη (κλοπή κλπ.) ή να ασκούσε ορισμένα κοινωνικώς επιλήψιμα επαγγέλματα, όπως της εταίρας, του προαγωγού, και στο Βυζάντιο του ηνιόχου, μίμου κλπ. ή να ήταν επιρρεπής σε ορισμένες κακές έξεις. Στο σημερινό δίκαιο δεν υφίσταται ρητά καθορισμένη από τον νόμο κατηγορία α.π. Βυζαντινό ψηφιδωτό ρεαλιστικών εμπνεύσεων και εξαίρετης τέχνης, όπου εικονίζεται ένα αισχρό, κατά τη βυζαντινή αντίληψη, πρόσωπο.